İlaçla Sigarayı Bıraktım

 

Kanser bozulan doğal çevre, kötü beslenme, uyuşuk hayat, sigara ve alkol kullanımı ve stresli yaşam gibi nedenlerle dünyadaki ve Türkiye’deki ölüm nedenleri arasında hızla üst basamaklara tırmanıyor.

İnsanların yaşlanmaları ile kanserin çevrim alanına girmeleri arasında doğru bir orantıdan bahsetmek de pekâlâ mümkün görünüyor.
İnsan kansere neden olan böyle birçok olumsuzluğun kaygısına düşünce ister istemez işkillenebiliyor.
Sağlıksız bir çevrenin kurbanı olmak..
Hareketsiz yaşam…
Sigara bağımlılığı…
Ve de yaşlanmak.
Bu gibi “kanser tahrik unsurlarını” kendi adıma nasıl azaltabilirim diye düşününce, öncelikle sigarayı bırakmakla işe başlayabileceğimi düşündüm.
Ancak sigara konusunda 30 yılı aşkın bir alışkanlığım ürkütüyordu beni.
Üstelik çevremdeki insanların çoğunluğu, sigara karşıtlığına kaşlarını çatan “harbi tiryaki” cinsinden..
Yine de bazı yakınlarımın, arkadaşlarımın hastalık veya kanser korkusu nedeniyle sigarayı bırakması bende bir umut ışığı oldu.
Kapalı alanlardaki sigara yasağı da imdadıma yetişti.
Zamanımın çoğunun geçtiği evlerde, kamu kurumlarında, hastanelerde, alışveriş merkezlerinde, toplantılarda sıkıca uygulanan sigara yasağının sağladığı huzurlu atmosfer beni daha da özendirdi.
Ama bütün bunlar irademi kullanarak sigarayı bırakmama yeterli gelmedi.
Çünkü “bağımlılık” gerçekten bir tür hastalıktı ve mutlaka tedavi ile ortadan kaldırılmalıydı.
Hemen her gün önünden geçtiğim Fatih Devlet Hastanesi’nin bahçesine asılan KETEM (Kanser Erken Teşhis, Tarama ve Eğitim Merkezi) pankartını okuyunca, bu merkeze başvurmaya karar verdim.
Önce pankartta yazılan ALO 171 telefon numarasını aradım ama hayal ettiğim hizmeti alamayınca, doğrudan bu merkeze gittim.
Görevli bir doktor sigara bağımlılığı ile ilgili bir test doldurup bakanlığa ileteceğini, uygun görülmesi halinde ilaçla tedaviye başlanacağını söyledi.
Üç gün sonra randevuya gittiğimde görevli doktor önüme “Zyban” adlı bir ilaç koydu ve programı açıkladı.
Sabah akşam bu ilacı içecek, bir hafta sonunda da sigarayı bırakacaktım.
Her ay düzenli olarak KETEM’e gelip bilgi verecek, önerilere uymazsam programdan çıkarılacaktım.
Sağlık Bakanlığı tedavi görmek isteyen (yani sigarayı bırakmayı gerçekten isteyen) insanlara bu ilaçları ücretsiz veriyor.
Bildiğim kadarıyla Sosyal Güvenlik Kurumu piyasa değeri 180 TL civarındaki bu ilaçları reçeteli bile olsa ödemiyor.
Sanıyorum Sağlık Bakanlığı bu projeyle elde ettiği olumlu sonuçları SGK ile paylaşarak, ileride bu ilaçların normal ilaçlar gibi ödenmesinin yolunu açacak.
Büyük bir azim ve kararlılık örneği sergileyerek, verilen programa harfiyen uydum diyebilirim.
Bir hafta içinde hem sigaraya devam ettim hem de bu ilacı içtim.
Bir haftanın sonunda sigaraya olan düşkünlüğümün azaldığını, periyodik içme aralıklarının uzadığını fark ettim.
Denilen gün olmasa da bir gün gerçekten hiç sigara içmedim.
Artık paket almamanın, bu işe para harcamamanın, eve dönerken sigara var mı diye takıntı yapmamanın keyfini sürmeye başladım.
Arada oluşan yoksunluk krizlerini bu ilaç edeniyle son derece rahat atlattım.
Şuanda 3.aylık son ilaç paketini kullanıyorum.
Sigara bağımlılığına karşı ciddi şekilde tedavi gördüğümü söyleyebilirim.
Ama gerçek şu ki, insanın öz iradesinin katkısı olmadan hiç bir mücadele kazanılamaz.
Çok ender olarak içmeme kuralını çiğnesem de, ilacı bitirdikten sonra tekrar sigaraya başlayacağıma hiç ihtimal vermiyorum.
Desteklerinden dolayı Trabzon KETEM çalışanlarına teşekkür ederim.
Haydi, bağımlı dostlarım, herkes KETEM’e!