Sigara yasakları

Sigara yasakları, Radikal, 08.01.2008,

http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=243779

Dokuz yaşımda sigaraya başladım. Ama öyle bir korku yaşadım ve öyle derinden etkilendim ki aynı yıl içinde bıraktım. Ve bir daha içmedim.
Sonraki yıllarda hep sigara karşıtı oldum. İşyerindeki odalarımda kül tablasına ve sigaraya izin vermedim. Evimde sigara içilmesini istemedim.
Hikâyem ilginçtir ve çıkarılacak dersler vardır... Bayburt'un Kitre Köyü benim köyümdür. Doğduğum ve ilkokulu bitirinceye kadar oturduğum yer...
Babam başöğretmenimizdi... İlkeli, ilkeci, dürüst ve katı bir eğitimci. Annem de onun güdümünde... Babam da, annem de sigara içmezlerdi ve hayatları boyunca içmediler. Halen de içmiyorlar. Ama babaannem içerdi ve kanserden öldü. Ona hayatının son aylarında evlerin damlarından sarkan buzları taşırdım. Kütür kütür yerdi... İçindeki ateşi bastırmak için.
Öldüğü gün okuldaydım. Karşıdaki mezarlıktan bir mezar kazıldığını gördüğümde içimden bir şeyler koptu. Sınıf arkadaşlarım defterlerinin ortasından iki yaprak koparıp birer birer bana getirdiklerinde anladım. Babaannem ölmüştü... Arkadaşlarım beni teselli için defter yaprağı veriyorlardı. Ağlaya ağlaya eve koştum. Babaannemi son bir kere daha gördüm ve ölüsüne sarıldım. 40 gün süreyle her akşam mezarına gemici feneri taşıdım.
Hastalığı kanserdi ve sebebi çok sigara içmesiydi. Sigaradan nefretim arttı. İnsan hayatı için zararı kesinleşmiş olan sigarayı savunanları hiç anlamadım. Devletin neden sigara içilmesine izin verdiğini de... Liberallik mi? Geçiniz. Hasan Celal Güzel dostum, liberallik denilen buysa, eksik olsun...
Sigaradan nefretim arttı dedim. Asıl hikâyeme şimdi başlıyorum:
Dokuz yaşımda kâğıtların içine kuru yaprakları koyup içmekten daha iyi olur diye sigaraya başladım. Babaannem için köyümüzün bakkalından veresiye aldığım sigaraların sayısını artırdım. Birkaç ay kendim için bir paket kibrit ile beş paket sigara aldım.
Günün birinde bakkal Hasan emminin babaanneme bir şeyler anlattığını ve uzaktan bana baktıklarını gördüğümde yakalandığımı anladım.
Çok korktum. Babaannem babama söylerse babam beni kim bilir nasıl döverdi. O gün hayatımın en zor günlerinden biri oldu. Akşama kadar kendime acıyıp dolaştım. Akşam eve girip hemen yatağa yattım ve başıma yorganı çektim.
Ertesi sabah korku içinde yataktan çıktım. Annem kahvaltı hazırlarken dedi ki: Oğlum dün bakkal gelmiş senin fazla sigara aldığını söylemiş. Kendin için aldığından kuşkulanmış. Babaannen Kemalettin öyle şey yapmaz, ben istiyordum demiş. Bunu da sana anlatmamı istedi. Kemalettin aile içindeki adımdı...
Öyle utandım ki... Keşke babaannem babama söyleseydi de babam beni dövseydi diye düşündüm. Sigaradan nefret ettim ve bir eğitim yöntemi öğrendim... Överek cezalandırmak. Ya da överek eğitmek... Sonraları birçokları için bu yöntemi kullandım. Başarılı olduğu da oldu, olmadığı da...
Sigara konusu açıldı da ben de söz almak istedim. Bu yazı onun için yazıldı. Tasarıyı hazırlayan hükümeti ve yasalaştıran Meclis'i kutluyorum. Uygulamanın da aynı bilinç içinde olmasını diliyorum.