Hayırlı yasak,

Zaman, 22.05.2008, Beşir AYVAZOĞLU, b.ayvazoglu@zaman.com.tr          
    

Sigara yasağının başladığı gün, yani geçen pazartesi günü Altunizade'den Üsküdar'a gitmek üzere bir sarı dolmuşa bindim ve o sırada cep telefonuyla konuştuğu için şivesinden doğulu olduğunu tahmin ettiğim şoförün tam arkasındaki koltuğa oturdum. Bıçkın şoför telefonunu kapayıp uzattığım parayı aldıktan sonra bir sigara yaktı, keyifle tüttürmeye başladı. Kendi tarafındaki camı biraz daha indirmişti, ama dumanın bir kısmını da ben yutmak zorunda kalıyordum. İçimden Daha ilk gün... Belki yasağın başladığından haberi yoktur keratanın! diye geçirerek Ya sabır! çektim. Fakat Üsküdar'ın merkezine yaklaşırken bitirdiği sigaranın izmaritini söndürmeden camdan dışarı fırlatınca patlayıverdim:

Ayıptır kardeşim dedim, bizi dumanaltı ettiğin yetmiyormuş gibi...

Arkadan, benim çıkışımdan cesaret alan bir müşterinin sesi yükseldi: Üstelik bugün kapalı alanlarda sigara içme yasağı başladı!

Bir başkası araya girdi:

Ya izmarit birinin üzerine gelseydi...

Bıçkın şoför alttan aldı:

Abi, caddeye attım, kimse yoktu!

Bu sefer bir kadın yolcu Cadde hepimizin, kirletmeye ne hakkın var! demez mi?

Şoför hatasını anladığı için susmayı tercih etti, fakat özür de dilemedi. Meydandaki III. Ahmet Çeşmesi'nin yanında dolmuştan inerken müşterilerden biri şoföre nasihatte bulunuyordu: Bu lâfları bir daha işitmek istemiyorsan, sigaranı durakta beklerken iç!

Doğrusu, sarı dolmuştaki yolcuların bu tepkisi, kapalı alanlarda sigara içme yasağının başarıya ulaşacağı konusunda beni bir hayli ümitlendirdi.

Kim ne derse desin, bu hayırlı bir yasaktır! Azgın tiryakilerin zulmünden başka türlü nasıl kurtulabilirdik?